WSZYSTKO CO MUSISZ WIEDZIEĆ O DEKONTAMINACJI CO₂

Stale poszerzamy zakres sprzętu, który możemy czyścić. Standardowe pozycje to:

• Odzież ochronna strażaka (ubrania specjalne)
• Hełmy
• Buty
• Rękawice
• Noszaki i maski aparatów powietrznych butlowych (APB)
• Uprzęże i pasy chroniące przed upadkiem z wysokości
• Kominiarki
• Inny sprzęt ratowniczy, taki jak np. liny

Zajrzyj na naszą STRONĘ INTERNETOWĄ. Znajdziesz tam listę centrów Decontex i naszych krajowych partnerów.

Technologia Decontex CO₂ idealnie nadaje się do obróbki wyrobów ze skóry. Nasz proces sprawia, że ​​skóra staje się elastyczna i nie wpływa na naturalne tłuszcze zawarte w skórze. Proces czyszczenia odbywa się w temperaturze 15°C (przy ciśnieniu 48 atm.) i nie wpływa na strukturę oraz właściwości funkcjonalne wyrobów skórzanych.

Tak.

Zapewniamy zgodność ze wszystkimi normami wymienionymi poniżej:

 

• Rozporządzenie UE nr 1907/2006 REACH (w sprawie rejestracji, oceny, udzielania zezwoleń i stosowanych ograniczeń w zakresie chemikaliów),
• Norma ISO 23616:2024, która również wskazuje dopuszczalne poziomy szkodliwych związków chemicznych w sprzęcie ochrony osobistej strażaków poddanym procesom czyszczenia.
• STANDARD 100 firmy OEKO-TEX w klasie 2 i 3

To zależy od producenta odzieży. Zawsze postępujemy zgodnie z wytycznymi naszych partnerów – producentów. Prawidłowa ponowna impregnacja musi być zgodna z normą PN-EN 469 zgodnie z punktem 6.9 dotyczącym zwilżania powierzchni i punktem 6.11 dotyczącym minimalnego spływania cieczy.

Stosujemy specjalistyczną i opatentowaną chemię CHEMCOO.

• W zależności od lokalizacji jednostki – od 72 godzin do 10 dni..

Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/425 oraz norma PN-EN ISO 13688:2013 „Odzież ochronna — Wymagania ogólne” (oraz inne normy dotyczące ŚOI) wymaga, aby wszystkie materiały odzieży ochronnej i innych ŚOI były nieszkodliwe w przewidywalnych warunkach normalnego użytkowania. Zatem ŚOI nakładane przez strażaka powinny być pozbawione wszelkich szkodliwych zanieczyszczeń chemicznych, biologicznych i szczególnych (azbest, metale ciężkie). Zatem celem docelowym skutecznej dekontaminacji jest osiągniecie przez ŚOI dozwolonego poziomu zanieczyszczeń chemicznych, określonych w Rozporządzeniu (UE) Nr 1907/2006 REACH, Standardzie 100 firmy OEKO-TEX ® oraz dezynfekcji z wysokim poziomem redukcji drobnoustrojów.

Mając na uwadze odpowiedzi udzielone w pytaniu 2 i pytaniu 3, Decontex rekomenduje wdrożenie zaawansowanego procesu pełnej dekontaminacji co najmniej 1x w roku oraz zawsze wtedy, kiedy doszło do głębokiej penetracji odzieży stężonymi dymami pożarowymi lub narażenia jej na ekspozycję toksycznych gazów i par cieczy.

Jest bardzo bezpieczna! Zaawansowane technologicznie włókna, tkaniny i kompozyty, które składają się na nowoczesne środki ochrony indywidualnej, zostały zaprojektowane w celu zapewnienia optymalnych właściwości użytkowych. Te specjalistyczne materiały wymagają jednak równie specjalistycznej pielęgnacji i konserwacji. Dekontaminacja w technologii Deconetx pozwala zachować podstawowe (wysokie) właściwości ochronne tych materiałów i wydłuża okres ich bezpiecznej eksploatacji. Dajemy gwarancję, że jeżeli tylko sami wykonujemy proces czyszczenia odzieży ochronnej, spełnia ona wymagania normy PN-EN 469 nawet po 250 cyklach czyszczenia, gdzie przy standardowym praniu „wiek ubrań ochronnych” obliczany jest średnio na 25 cykli czyszczenia. Jest tak dlatego, że działanie mechaniczne podczas wodnego i chemicznego procesu czyszczenia degraduje odzież do tego stopnia, że nie można już zagwarantować jej funkcjonalności (właściwości ochronnych).

Jeżeli tkanina zewnętrzna ulegnie uszkodzeniu mechanicznemu np. przecięciu lub rozerwaniu na takiej powierzchni, że naprawa jest opłacalna stosuje się techniki krawieckie z wykorzystaniem nici z włókien z których wykonana jest tkanina zewnętrzna i dokonuje się jej scalenia. W przypadku punktowych uszkodzeń spowodowanych wysoką temperaturą wycina się uszkodzoną część tkaniny i szwem strukturalnym naszywa się łatę z tkaniny, z której wykonana jest odzież. Analogicznie postępuje się z membraną z tym, że wszystkie naprawy dokonuje się metodą klejenia i wulkanizowania.

Oczywiście tak! Rękawica strażacka podobnie jak odzież ochronna strażaka ma budowę warstwową. Składa się więc z warstwy zewnętrznej, która może być skórą, tkaniną metaaramidową, pararamidową czy też PBI lub PBO. Warstwę wewnętrzną od zewnętrznej rozdziela wodoodporna membrana i wkładka termiczna.
Jak wiadomo wszystkie rękawice strażackie podczas działań ratowniczych i ćwiczeń narażone są na kontakt z różnymi niebezpiecznymi substancjami i mikroorganizmami a także z potem, który wytwarzają nasze dłonie. Dlatego niewłaściwe dbanie o ich higienę szybko kończy się ich skażeniem i co oczywiste nieprzyjemnym zapachem. Aby prawidłowo zadbać o higienę naszych rękawic oraz wyczyścić ten, bądź co bądź, kosztowny sprzęt trzeba przeprowadzać ich regularną dekontaminację. Nie chcemy przecież, by realizację naszych ratowniczych zadań psuł nam brzydki zapach różnych chemikaliów i zaschniętego potu, a ulubione rękawice zamieniły się w wylęgarnię bakterii, kwalifikując je tylko do kosza na śmieci.
Przy dekontaminacji rękawic technologią LCO2 nie ma znaczenia z jakiego materiału są one wykonane. Nasza technologia jest bardzo efektywna i skuteczna zarówno dla rękawic skórzanych, czy też jak skonstruowane są one z układu różnych tkanin. Skóra naturalna po naszym procesie wymaga tylko natłuszczania wazeliną lub ewentualnie innym preparatem do pielęgnacji skóry. Rękawice tkaninowe nie wymagają po zabiegu żadnych działań. W obu przypadkach pozbawione są wszelkiej chemii, mikroorganizmów i nie posiadają żadnego zapachu.
Tak na marginesie, stosowanie różnego rodzaju środków antybakteryjnych (stosowanych równie często np. w przypadku obuwia) jest sprawą dosyć dyskusyjną a skuteczność tego typu rozwiązania zależy w głównej mierze od skuteczności samego preparatu. Niestety większość tego typu środków jedynie maskuje nieprzyjemny zapach mogąc być przy okazji źródłem reakcji alergicznych na dłoniach.

Gwarantujemy ponowną impregnację w ramach usługi, jeżeli będzie zachodziła taka konieczność. Sprawiamy, że odzież ochronna po naszym procesie jest całkowicie odporna na wodę, olej i chemikalia (zgodnie z normą PN-EN 469) bez żadnego negatywnego wpływu na oddychalność (RET). Proces Decontex nie wpływa na istniejącą impregnację sprzętu.

Co najważniejsze nasza impregnacja nie zawiera PFOA i PFOS !

To zależy od producenta. Zawsze pracujemy zgodnie z wytycznymi naszych partnerów/producentów. Prawidłowa ponowna impregnacja musi być zgodna z normą EN 469 zgodnie z punktem 6.9 dotyczącym zwilżania powierzchni i punktem 6.11 dotyczącym minimalnego spływu cieczy.

Oczywiście. Przy wysokim ciśnieniu dochodzi bowiem do zgniecenia cytoplazmy, która stanowi niejako szkielet bakterii i jest niezbędna do replikacji wirusów. To dlatego nasza dezynfekcja jest tak skuteczna (dezynfekcja wysokiego poziomu – poziom 3) i usuwa wszystkie drobnoustroje ze współczynnikiem redukcji na poziomie 10 do potęgi 6.

Tak, straż pożarna często prosi Decontex o czyszczenie i odkażanie sprzętu chroniącego przed upadkiem z wysokości. Dekontaminujemy sprzęt następujących marek: Courant, DMM Professional, A. Haberkorn, International Safety Components (ISC) , PETZL, ROCK EXOTICA, SKEDCO, KASK, Tractel.

 

Technologia Decontex oparta na sprężonym dwutlenku węgla w stanie ciekłym łatwo przenika przez porowate struktury, nie uszkadzając ich. Nie wpływa też negatywnie na środki hydrofobowe i nie deformuje struktury materiałów. Nie powoduje zatem ich starzenia i nie jest szkodliwa dla materiałów refleksyjnych.

Kompletny program DECO₂FIRE składa się z 10 kroków. Ważnym jest, aby wspomnieć, że chociaż większość z tych kroków może być wykonywana przez różne podmioty na rynku – kroki od 4 do 7 są oferowane tylko i wyłącznie przez DECONTEX®. Opis procesu można znaleźć w sekcji Decon Solution SECTION.

Jeżeli zachodzi taka potrzeba ponowną impregnację wykonujemy w maszynie CO₂ (a więc w 100% skutecznej i ekologicznej), a stosowane produkty są częścią naszej CHEMII IMPRECOO opartej na polimerach hiperrozgałęzionych i wysoce zmodyfikowanych związkach polisiloksanowych (bardziej szczegółowe informacje są możliwe tylko pod NDA – umowa o poufności).

Nasza impregnacja nie zawiera PFOA i PFOS !

Dekontaminacją określa się czynność usuwania zanieczyszczeń z odzieży ochronnej i sprzętu za pomocą procesu fizycznego, chemicznego lub tych dwóch połączonych procesów. Celem dekontaminacji jest usunięcie ze środków ochrony indywidualnej strażaka zanieczyszczeń chemicznych, biologicznych oraz szczególnych jak azbest i metale ciężkie. Bardzo ważnym jest zrozumienie celów dekontaminacji, bo wiele powszechnie znanych metod i procesów prania ŚOI nie obejmuje tych trzech czynników równocześnie. Efekt ten jest osiągany tylko w technologii stosowanej przez Decontex przy użyciu ciekłego dwutlenku węgla (LCO2).
Pranie chemiczne można raczej określić jako pranie niestandardowe. Za takie powszechnie, do tej pory uważa się jednak pranie wodne. Metoda prania chemicznego znana jest również jako „czyszczenie na sucho”. Zatem pranie chemiczne to też czyszczenie bez użycia wody. Stosuje się je do delikatnej odzieży, której nie można lub nie należy czyścić wodą. Wiele włókien, takich jak wełna lub wykończenia tekstylne, może ulec uszkodzeniu i skurczyć się podczas czyszczenia wodą oraz późniejszym suszeniem ciepłym powietrzem. Zatem czyszczenie chemiczne pozwala uniknąć tego ryzyka. Przykładem substancji powszechnie stosowanej w pralni chemicznej jest perchloroetylen (PER). Substancja ta dobrze czyści i jest delikatna dla większości ubrań użytkowych. Nie jest jednak rekomendowana do tkanin technicznych i odzieży warstwowej bo wyniki skuteczności czyszczenia w badaniach naukowych są niejednoznaczne. Charakteryzuje się stosunkowo wysoką energooszczędnością i niskim poziomem emisji z uwagi na możliwość wielokrotnego ponownego użycia rozpuszczalników. Należy jednak pamiętać, że PER Jest substancją wzbudzające szczególnie duże obawy (SVHC) – wg. ECHA i wciągu kilku lat będzie musiał być zastąpiony inną substancją ze względu na swoją udowodnioną kancerogenność. Metoda ta również nie obejmuje czyszczenia biologicznego (konieczne są dodatkowe procesy dezynfekcji) i nie eliminuje także zanieczyszczeń szczególnych więc tej metody prania nie można określić jako dekontaminacji.
Technologia pełnej dekontaminacji stosowa przez Decontex wykorzystuje ciekły CO2 do czyszczenia odzieży i tekstyliów. W procesie nie stosuje się wody ani szkodliwych chemikaliów. Jest to także proces bez wtórnego strumienia odpadów. LCO2 ma wyjątkowe właściwości czyszczące, bo niezwykle wydajny charakter niepolarnej cieczy i głębokość wnikania gazu są tutaj połączone w jedną metodę. Rezultatem jest skuteczna metoda czyszczenia, która nie przyczynia się do degradacji materiału tekstylnego i chroni środowisko. Jest to idealna technika do czyszczenia tekstyliów technicznych z jakich zbudowane są ŚOI. Badania wykazały, że pranie w LCO2 jest „zabójcze” dla brudu i innych niepożądanych substancji, ale jest bardzo delikatne dla tkanin. Odzież nie ulega zmianom wymiarowym, nie występuje zjawisko blaknięcia kolorów, nie uszkadzane są powłoki odblaskowe i wykończenia.

To pytanie pojawia się bardzo często. Jest ono bardzo zasadne i logiczne, ale nie da się na nie odpowiedzieć wprost. Dlaczego?

• Po pierwsze, nie opracowano do tej pory w Polsce, w sensie prawnym standardu, który określał by „dopuszczalny poziom toksyczności” odzieży ochronnej strażaka.
• Po drugie, nie ma jeszcze szybkich/mobilnych technologii pomiarowych dla skażeń odzieży, które pozwoliłyby odpowiedzieć na pytanie, czy odzież można jeszcze użytkować w sposób bezpieczny, czy bezwzględnie musi już być poddana zaawansowanemu procesowi dekontaminacji.

Czy da się jednak określić „dopuszczalny poziom toksyczności”?
Naszym zdaniem tak, opierając się na obowiązującym już w Unii Europejskiej pakiecie legislacyjnym.
Toksyczność produktów jest określana przez Europejską Agencję Chemikaliów (ECHA) i publikowana w załączniku XVII rozporządzenia REACH(*), w którym znajduje się lista substancji SVHC(**). Zgodnie z opinią jednostki notyfikowanej ds. włókiennictwa CENTEXBEL jako “dopuszczalny poziom toksyczności” dla interwencyjnej odzieży ochronnej strażaków, przyjmuje się klasę III STANDARDU 100 firmy OEKO-TEX „Artykuły nie mające bezpośredniego kontaktu ze skórą (wkłady odzieżowe itp.)” opracowaną przez Instytut Hohensteina. STANDARD 100 firmy OEKO-TEX określa maksymalne wartości dla potencjalnie szkodliwych chemikaliów i gwarantuje, że tekstylia w określonej klasie są wolne od substancji szkodliwych, które stanowią zagrożenie dla zdrowia ludzkiego.
Maksymalne dopuszczalne ilości produktów toksycznych na tekstyliach zgodnie ze STANDARDEM 100 firmy OEKO-TEX można znaleźć tu:
https://www.oeko-tex.com/en/apply-here/standard-100-by-oeko-tex
(*) REACH: jest obowiązującym pakietem legislacyjnym na terenie Europejskiego Obszaru Gospodarczego, którego celem jest zwiększenie bezpieczeństwa zarządzania chemikaliami
(**) SVHC: Substancje wzbudzające szczególnie duże obawy

Membrana to cienka elastyczna, wodoodporna przegroda (rodzaj przepony), między dwoma warstwami odzieży lub innych ŚOI np. rękawice strażackie czy też buty. W nowoczesnych ubraniach ochronnych strażaka wykonana jest z porowatego teflonu politetrafluoroetylenu (PTFE). Kwestią o znaczeniu fundamentalnym jest świadomość, że membrana bardzo dobrze chroni, ale z uwagi na swoją porowatą budowę także magazynuje zanieczyszczenia. Zanieczyszczenia, chociażby takie jak benzen, ksylen, inne węglowodory aromatyczne (WWA), azbest, PCB (polichlorowane bifenyle), metale ciężkie, liczne biologiczne czynniki chorobotwórcze, ze względu na właściwości hydrofobowe membrany są trudne albo wręcz niemożliwe do usunięcia w standardowym procesie prania wodnego.
Zmagazynowane w membranie substancje toksyczne na zasadzie absorpcji przezskórnej z czasem przenikają do skóry, bo pory skóry otwierają się chociażby w sytuacji dużego wysiłku fizycznego czy też psychicznego. Zatem zmagazynowane substancje w niewyczyszczonej membranie są niebezpieczne dla zdrowia!

Oczywiście tak, jeżeli jego uszkodzenia i koszty naprawy będą zrównoważone ekonomicznie. Oczywiście o wszystkim decyduje klient, bo ta usługa jest dodatkowo płatna Ze względu na bezpieczeństwo personelu, który zajmuje się naprawami, wykonywana jest ona po procesie dekontaminacji.
Decontex posiada certyfikację wszystkich głównych producentów odzieży ochronnej w Europie, a także z USA do napraw serwisowych odzieży interwencyjnej. Specjalnie przeszkoleni serwisanci naprawiają odzież przywracając jej standardy normy PN-EN 469 w krótkim czasie. Decontex dysponuje również bogatym asortymentem wszystkich oryginalnych tkanin, membran i części zamiennych. Po procesie dekontaminacji i ewentualnie koniecznych naprawach Decontex oznacza odzież i inne ŚOI systemem kolorowych kodów, które informują użytkownika końcowego o stanie jego sprzętu.

Użytkowa higiena obuwia to sprawa kompletnie pomijana a zasługuje na bardzo poważne potraktowanie. Obuwie, które nosi strażak, nieustannie narażone jest na działanie substancji chemicznych, bakterii i grzybów, które mogą przyczynić się do powstania trudnych do wyleczenia skórnych dolegliwości, a także są źródłem nieprzyjemnych zapachów czy chorób. Obcowanie z różnorakimi substancjami chemicznymi oraz warunkami atmosferycznymi takimi jak wilgoć czy ciepło wystawia obuwie ochronne strażaka na sporo prób. Podobnie jak każdy inny element ŚOI strażaka obuwie wymaga zatem odpowiedniej konserwacji i uwagi. Ich pełna dekontaminacja z dezynfekcją jest niezwykle ważna nie tylko ze względów higienicznych, lecz przede wszystkim profilaktycznych.
Buty strażackie są niejako „stworzone” do czyszczenia i konserwacji w LCO2. Jak wspominane było w odpowiedziach na wcześniejsze pytania, wiele włókien, takich jak wełna lub wykończenia tekstylne, może ulec uszkodzeniu i skurczyć się podczas czyszczenia wodą oraz późniejszym suszeniu ciepłym powietrzem. Analogiczna sytuacja jest naturalną skórą, z której w zdecydowanej większości wykonane są buty strażackie. Widzimy to, chociażby po naszym prywatnym obuwiu użytkowym, kiedy przemoczona skóra kurczy się a nawet pęka po procesie suszenia. W szczególności można zaobserwować to zjawisko, kiedy suszenie odbywa się w zbyt wysokiej temperaturze i krótkim czasie.
Zatem wodne metody czyszczenia obuwia strażackiego nie są odpowiednie, szczególnie w warunkach procesu przemysłowego, bo wymagane powolne suszenie buta jest nieekonomiczne z punktu widzenia firmy czyszczącej. Jest też nie do przyjecia przez użytkownika, pracujacego przeważnie w zmianowym sytemie służby. Kwestia kluczową jest też wiedza, że po czysczeniu wodnym obuwie strażackie suszone za szybko robi się twarde, a wymagane powolne suszenie czesto prowadzi do powstawania pleśni w środku buta.
Rozpuszczalniki organiczne takie jak perchloroetylen (PER), czy też rozpuszczalniki węglowodorowe (KWL) nie są alternatywą dla higienicznego czysczenia obuwia, ponieważ żadne z nich, podobnie jak czyszczenie z użyciem wody nie mają działania dezynfekującego.
Zatem jedynym skutecznym rozwiązaniem przy czyszczeniu i higienie obuwia strażackiego jest zastosowanie LCO2 z uwagi na to że:

• proces czyszczenia i odkażania odbywa się w niskiej temperaturze (stabilne 15°C),
• nie wymagane jest suszenie obuwia, ponieważ CO2 natychmiast odparowuje w warunkach atmosferycznych,
• obuwie po procesie czyszczenia pozbawione jest wszelkich zapachów a cały proces jest krótki bo trwa max. 30min,
• ciśnienie robocze naszego procesu skutkuje zgnieceniem cytoplazmy, która stanowi niejako szkielet bakterii i jest niezbędna do replikacji wirusów – dlatego nasza dezynfekcja jest tak skuteczna i usuwa wszystkie drobnoustroje ze współczynnikiem redukcji na poziomie 106.
  Uwaga: Buty, które mają w podeszwie piankę polistyrenową nie mogą być dekontaminowane technologią Decontex.

Zobaczcie na zdjęciach poglądowych jak wygląda efekt końcowy naszych działań z butami.
Nadmieniamy, że prezentowane buty były na nogach strażaków gaszących pożar obiektu z trzodą chlewną i ich stan a przede wszystkim zapach był delikatnie mówiąc bardzo nieprzyjemny.

Jak najbardziej! Zarówno hełm strażacki jak i kominiarka pod względem higieny powinny być tematem szczególnej troski, bo chronią newralgiczne części ciała i nakładane są na gołą skórę.
W hełmie strażackim niezależnie od konstrukcji czy też użytych materiałów z jakich został wykonany, w jego budowie można wyszczególnić pewne elementy wspólne: skorupę, więźbę, pas główny, potnik, ochraniacz szyjny, pas podbródkowy i szyjny. Skorupa, która stanowi zewnętrzną część hełmu, nadaje mu zasadniczy kształt. Jej podstawowym zadaniem jest ochrona przed zewnętrznymi zagrożeniami środowiska akcji ratowniczej, przejęcie uderzenia, częściowe pochłonięcie jego energii oraz przekazanie pozostałej jej części na więźbę. O ile skorupę zewnętrzną można uznać za nienasiąkliwą dla różnego rodzaju związków chemicznych to na jej powierzchni osadza się ich bardzo wiele. Są one jednak możliwe do usunięcia stosując odpowiednie procedury czyszczące. Zupełnie inna sytuacja jest z więźbę, pasem głównym, potnikiem, ochraniaczem szyjnym czy chustą holenderską, pas podbródkowym i szyjnym. Te elementy bardzo dobrze chłoną chemię pożarową oraz pot użytkownika a ze względu na skład materiałowy nie nadają się do standardowego czyszczenia wodnego. Poza tym woda, nawet z detergentami nie ma działania dezynfekującego. Zatem również ten ŚOI strażaka jest rekomendowany do dekontaminacji w LCO2 .
Kominiarka strażacka to wyrób odzieżowy w kontakcie z głową i zakrywający górną część maski aparatu oddechowego oraz łączący się z maską w celu ochrony wszystkich obszarów głowy i szyi, nieosłoniętych przez odzież ochronną aparat oddechowy i hełm.
Pomimo takiego jej zadania ochronnego, jakie w normie przewidziano dla kominiarki, wielu strażaków narzeka na ilość sadzy, która dostaje się na powierzchnie twarzy i szyi, które nie są objęte maską APB lub jej główną częścią. Dlatego jakość kominiarek ma kluczowe znaczenie dla zdrowia ratownika. Dobra kominiarka strażacka wykonana jest min. 2 warstw tkanin trudnopalnych ale nie ma miedzy nimi w zdecydowanej większości typowej dla innych ŚOI strażaka membrany. Dlatego też gazy pożarowe stosunkowo dobrze penetrują kominiarkę i przechodzą do skóry. Tam po zmieszaniu z potem są wchłaniane do organizmu.
Higiena kominiarki z jej dekontaminacją powinna być zatem priorytetem. Dlatego też w dobrze zorganizowanych formacjach ratowniczych, strażacy mają na swoim wyposażeniu po dwie kominiarki. Kiedy jedna jest czyszczona i dekontaminowana druga go chroni. Zawsze bowiem powinna być czysta i zdezynfekowana!
Na koniec warto przypomnieć, że podobnie jak inne ŚOI poddane działaniu LCO2, zarówno hełm i kominiarka po naszym procesie są:

• pozbawione są wszelkiej chemii i drobnoustrojów we wszystkich swoich warstwach
• proces ich czyszczenia i odkażania odbywa się w niskiej temperaturze (stabilne 15°C), nie ma to więc żadnego wpływu na ich budowę i normatywne właściwości ochronne,
• nie wymagane jest ich suszenie, ponieważ CO2 natychmiast odparowuje w warunkach atmosferycznych,
• nie mają wszelkich zapachów a cały proces czyszczenia i dekontaminacji jest krótki bo trwa max. 30min